25-01-22

De laatste weken zwerven we meestal op een zondag met ons witte busje door het land.

Je zou denken wat heeft dat nu met De Zilte chef te maken?

Als kok met al een paar jaren op de teller ben ik natuurlijk gewoon om met professioneel materiaal te werken.

En als thuiskok is het dan wel moeilijk om met gewone huishoudelijke apparaten je “ding” te doen.

De mixer kan de hoeveelheid deeg niet meer kneden. Het vuur is te smal voor de grote kookpotten en de pombak (wasbasbak) in mooi Nederlands, is te klein. En het aanrecht staat bomvol.

Kortom tijd om in betere materialen te investeren.

Omdat ons budget niet zo hoog is kijken we regelmatig uit naar 2e hands spullen.

We is een groot woord want Bolle is hier veel beter in dan ik. Hij vind meer en is ook nog een betere onderhandelaar als het over de centjes gaat.

Dan gaan we op pad en meestal is dat op een zondag. We reizen zo door heel Nederland en België.

Soms komen we dan ook grappige situaties tegen.

Zo zijn we een generator gaan ophalen in de Ardennen en moest ik als niet technisch persoon de vertaling doen naar het Frans tussen Bolle en de verkoper. Niet zo simpel als beide dan nog eens door elkaar praten. Zo van “zeg je man dat…..” en van de andere kant “wat zegt hij nu?”.

Gelukkig zijn Ampère en Watt hetzelfde in het Frans als het Nederlands en konden ze met gebarentaal er uit komen.

Maar het lukte en we gaan altijd naar huis met wat we nodig hebben.

Soms ook met méér dan we nodig hebben.

We komen ook op plaatsen waar het niet zo proper is. Ons laatste oventje werkt prima maar daar heeft Bolle heel wat werk ingestoken om het te reinigen. Jammer dat sommige horecaondernemers poetsen niet in hun takenpakket opnemen.

Maar anders komen we ook tegen natuurlijk. Mooie en goed onderhouden spullen hebben we ook al kunnen aanschaffen. Mensen die zorg dragen voor hun zaak.

En een enkele keer komen we al eens op een afgelegen boerderij terecht om wat op te halen. Wat ook een aparte ervaring is.

Het mooie van zo 2e hands kopen is dat je nieuwe mensen leert kennen en mooie verhalen hoort. Soms hoopgevend en leuk maar ook van mensen die hun spullen verkopen omdat ze het niet redden vanwege de pandemie.

Je reist ook het land door en ziet stilaan het landschap veranderen. Van heuvels in de Ardennen, naar de heide rond Utrecht en de vlaktes rond Lelystad.

Minder vind ik de koffie en de broodjes aan de kant van de snelweg. Ook hier is heel veel verschil, in prijs maar ook kwaliteit. Van oud en verlept naar super vers en krokant.

We moeten er een beetje moeite voor doen. Maar we zijn samen, hebben tijd om te kletsen of zwijgend van het landschap te genieten. Een praatje te maken met de verkoper. En ik leer stilaan Nederland kennen.

Als het apparaat dan aangesloten is en werkt zijn we weer tevreden en een stap verder. En is het weer een beetje makkelijker werken.

Dan denkt Zilte ; wat is het volgende?

En dan zegt Bolle ; er staat een interessante softijsmachine in Groningen …….

PS. : wij wonen in Zeeland.

Warme groet,

Zilte en Bolle.