Overtuigd vleeseter, vegetariër, veganist, allergisch, voedselintolerant, emo-eten, anorexia, obesitas, ……..

Het is me wat, onze relatie met eten.

Het begint al in de baarmoeder. Onze moeder bepaalt hoe we gevoed worden door de keuze die zij maakt. We krijgen deze voedingsstoffen dan binnen via de navelstreng waardoor we met haar verbonden zijn.

Ze kan ervoor kiezen om zich gezond te voeden of te blijven roken, junkfood te eten of drugs te gebruiken. Als foetus krijgen we dit te verwerken.

Na de geboorte mogen we aan de warme borst en krijgen we moedermelk. Of we krijgen een rubberen speen in ons kleine mondje met poedermelk uit de fabriek. En als we heel erge pech hebben, heeft onze moeder geen melk voor ons omdat ze zelf honger lijdt.

Het klinkt misschien hard, maar ik wil hiermee duidelijk maken dat onze relatie met voeding al heel vroeg begint. Het kan daardoor als een rode draad doorheen gans je leven verweven zijn. Dingen waar je nu tegenaan loopt, kunnen hun oorzaak in het verleden hebben. 

Als kind werden we beloond of gestraft met voeding. Hierdoor kunnen we voeding ook zien als beloning of straf. Als we braaf waren of onze knie geschaafd hadden bij het spelen, kregen we een snoepje. Had je een goed rapport, dan ging de familie naar de grote “Mc D” om een hamburger.

Maar wie kent er ook het zonder eten naar bed nog? Als we niet braaf waren?

Gedwongen om eenzaam aan tafel te zitten net zolang je bord leeg was?

Die vieze spruiten, die je niet lustte, kokhalzend binnen wurgen? 

Al deze patronen kunnen in ons volwassen leven doorwerken en meestal dienen ze ons niet.

In het ergste geval maken ze ons ziek en laten ons lichaam niet goed functioneren.

En meestal is er wel een pilletje voor om dit allemaal op te lossen. En zware diëten die van alles uitsluiten wat je dan niet meer kan of mag eten. Alle soorten dokters en therapeuten.

Maar ik pleit ervoor om met heel veel liefde en ook heel vergevingsgezind naar het verleden te kijken. Waaruit is de nood ontstaan om zoveel te eten? Waarom hebben we een haat-liefde verhouding met eten?  Wat maakt dat we intolerantie hebben?

Soms moeten we diep gaan en raken we dingen aan die we liever willen vergeten. Maar doe het met liefde en respect voor jezelf en alle betrokken personen. Wees vergevingsgezind.

We doen meestal dingen, ook de foute, omdat we het beste met iemand voor hebben.

Ook omdat we op dat moment niet beter weten.

Blijf er niet in hangen. Maar het kan je doen begrijpen waarom je op dit moment bepaalde voedingsgewoonten hebt. En je helpen om deze aan te passen naar juiste voedingsgewoonten die bij je passen. Het helpt je ook om het gebeurde een plaats te geven en het op een serene manier af te sluiten.

Voor mijzelf is koken voor andere mensen een passie. Maar soms komen de oude patronen naar boven. Op die momenten is mijn eten niet in balans. Dan kook ik ook niet zoals ik werkelijk ben. Zijn er storende elementen die niet passen in het geheel. Zit er een valse noot in de symfonie. Mensen kunnen dat dan merken, proeven.

Het is voor iedereen verschillend en er zijn veel goeroe’s en specialisten die vaak  het tegenovergesteld verkondigen.

Maar ik weet dat we in onze kern zelf weten wat goed en voedend is. We kunnen het voelen in ons hart maar ook in ons lichaam.

Met heel veel liefde,

Els